Yalnızlık tuhaf.. Nasıl hissetmesi, ne yapması gerektiğini bilemiyor insan.. Başka birine fazlalık mı olur karar veremiyor... Ya o yalnızlığının bölünmesini istemiyorsa mesela ?? Ya mutluysa başbaşa kalmaktan kendisiyle.. Yalnızlığını paylaşmak isteyen bizler utanmalı mıyız bu durumda?. Farkettiğim birşey varki herkeste böyle mi diye sormak lazım belki.. Çok yalnızlık sevmeyenler çok kalabalıkta sevmezler.. Ben mesela yalnız yemek yemeği de sevmem, tıkış tıkış insan dolu yerde yemeği de sevmem.. Üstüme üstüme gelsin istemem insanlar.. Sınırlarıma saygı duyulsun isterim.. Gelen geçenin dokunmasından hoşlanmam , güvende hissetmem kendimi..
Kafamın öpüştüğü can yoldaşım olsun, gerisi fazlalık..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder