Biberlik durumları..

Üniversitede alınan bir pantolon kaç yıl giyilmeyi bekleyebilir dolap köşelerinde ? İşte ben sırf bu soruya ceavp bulabilmek için yaklaşık dört yıl aldığım kiloları vermedim :) Ama bu mayıs giyemediklerim giydiklerimden daha çok yer kaplamaya başlayınca , araştırmamın sonuna geldiğimi anladım.. Hem diyete hem de günlük 4 km yürüyüşlere başlamam tamda bu döneme denk geldi.. Hayatımdan tatlıyı - beyaz ekmeği - şekeri çıkarmam sadece bir saatimi aldı.. Bunları cips-çerez ve tuz sevmeme özelliklerimle birleştirince kıyafetlerimin yarısından çoğu geri geldi.. Artık pantolonlarımın içine giriyorum.. Bir arkadaşımın değişiyle dolma biberden sivri bibere yolculukta son dönemeç.. Ha gayret :)

KG :)

Mesela pilav üstü kurufasülye veya bol salçalı yoğurtlu güzel bir iskenderi hayatınıza hiç girmemişçesine unutuyorsunuz.. Lahmacun ,  fındık düzeyinde arada bir.. İçindeki fıstıkların damağınıza yapıştığı ve her ısırışınızda çıtır çıtır ses çıkartan tazecik antep baklavası da menüde değil malesef.. Pazar sabahı sıcacık kızarmış köy ekmeği üzerine tereyağı sürüp bir tutam tuz serpiştirip yemekte mümkün gözükmüyor.. Sucuklu yumurta hele hayal.. Yenecekse yumurtayı haşlayarak yemek en sağlıklısı.. Yanında çok istiyorsanız mesela maydonuzlu domatesli peynirli ( yağsızından ) bir salata yiyebilirsiniz... Karbonhidrat - protein ayırmak gerektiğinden yumurta-domates-peynir üçlüsünün yanında kepeklisinden bir ekmek bile koymaya izin yok.. Şimdi bu yukarıdaki talimatlara göre hayatınızı düzenleyerek kilo veriyorsunuz , istediğiniz kiloya gelince bir iki haftayı geçmemek şartıyla bikininizi giyebiliyorsunuz , daha sonra önünüzden geçen pizzaya tecavüzcü Coşkun bakışlarıyla yaklaşıp bir-iki-üç dilim diye saymadan mideye indiriyorsunuz.. Verdiğiniz tüm kilolar artılarıyla beraber vücudunuzdaki yerlerini dakika sektirmeden almaya başlıyor.. Bunun adına Diyet deniyor :)

A-Ş-K

Herşeyi bırakıp sadece bir gözün peşinden gittiğiniz oldu mu hiç ? Tüm dünyanın omzunuza yüklediklerini tek seferde atıp , koşa koşa yetiştiğiniz biri ? Kendinizi beşinci plana atıp sadece onun istediklerini yaptığınız.. Tanıdık değil mi ? Benim de oldu işte herkes gibi.. Feleğim şaştı.. Aylar sonra bir balonun sönmesi gibi , kavanoza saklanan arının çıkması gibi geldim tekrar dünyama.. Çok şey değişmiş ve hiçbirşey değişmemiş gibi sanki.. Arasında.. Uyum sağlamak zor.. kendine kızmakla kızmamak arasında gidip gelmek ömür törpüsü.. Kalp sıkışması..
Bileğinde prangalarla yaşamaya çalışmak.. Ne zor .. Ne zor kalbi bir başkasında bırakmak..

Sevgilim..

Sevgilim ;

Uzun zamandır göremedim seni.. Rüyama bile girmiyorsun epeydir... Sesin , kokun hala bende ama bazen karşımda sen varmışsın gibi hayal ederken yüzünün bir parçasını konduramıyorum.. Hemen resimlerine koşuyorum.. Unutmamalıyım , unutmamalıyım...

Ne zamandır karşılıklı sohbet edemedik, neler yaşıyorsun , dertli misin yoksa rahat mı bilmiyorum.. Demli bir çay yapıyorum sana , için ısınsın ki erisin kalbindeki buzlar diye ama bakıyorum elini konduramıyorum.. Hemen resimlere koşuyorum.. Unutmamalıyım..

Sarayım istiyorum tüm dertlerini, senin dertlerin benim olsun istiyorum.. Sana baktıkça içim açılsın, ruhum aydınlansın istiyorum.. İçim erisin baktıkça gözlerine.. Gözlerinden kalbime yaşam sevinci aksın istiyorum.. Gözlerin... Hemen resimlere koşuyorum.. Unutmamalıyım.. Gözlerini unutmamalıyım..

Bıktık mı...

Bıktım artık bu savaştan.. Kendi kendimle savaşmaktan , başkasıyla savaşmaktan.. Hiç barış yok mu ? Orta Asya topraklarından günümüze uzanan kanımıza işlemiş bir durum mu maruz kaldığımız ? İstemiyorum ki ben savaşmak.. Derdimi anlatmak için didinmek istemiyorum.. Gerçekten ve gerçekten severek , gülümseyerek anlaşmak istiyorum dünyayla.. Hep bir yorgunluk , hep bir bıkkınlık var kalbimizde.. Çocukların bile gözleri gülmüyor nedense.. Bu ülkeye birşeyler oluyor.. Garip şeyler.. Tek bir sefer , sadece bir sefer derin ve rahat bir nefes.. Sonrası varsın olmasın..

Yalnız-lık

Yalnızlık tuhaf.. Nasıl hissetmesi, ne yapması gerektiğini bilemiyor insan.. Başka birine fazlalık mı olur karar veremiyor... Ya o yalnızlığının bölünmesini istemiyorsa mesela ?? Ya mutluysa başbaşa kalmaktan kendisiyle.. Yalnızlığını paylaşmak isteyen bizler utanmalı mıyız bu durumda?. Farkettiğim birşey varki herkeste böyle mi diye sormak lazım belki.. Çok yalnızlık sevmeyenler çok kalabalıkta sevmezler.. Ben mesela yalnız yemek yemeği de sevmem, tıkış tıkış insan dolu yerde yemeği de sevmem.. Üstüme üstüme gelsin istemem insanlar.. Sınırlarıma saygı duyulsun isterim.. Gelen geçenin dokunmasından hoşlanmam , güvende hissetmem kendimi..

Kafamın öpüştüğü can yoldaşım olsun, gerisi fazlalık..

Hayat bir dönme dolap..

Hayat bir dönme dolap.. Kimi iniyor zamanı gelince , kimi biniyor.. Yüksekler , alçaklar değişmiyor..

Kimi güneşli kimi fırtınalı günlere denk gelsede gezisinde dönüş hep aynı yere.. Korksan da tamamlaman gerek yolculuğu , zevkten deli divane olsan da.. En güzeli sevenin yolculuğudur elbet.. Yüksekten, rüzgardan , sallantıdan korkanın vay haline.. Bitmek bilmez o yolculuk.. Korkunun ecele faydası olmadığını anlayıp, kendini rüzgarın derin serinliğine bırakmak en iyisi belki.. Kalp bir iki çarpar sonra anlar özgürlüğün güzelliğini.. Teslim etmez kendini korkunun ellerine bir daha... İnme vakti gelene kadar tadını çıkarır her anın.. Her an vazgeçilmez olur...